Opinie o Canon 400d

Jestem posiadaczem Canona 400D od ponad roku. Przez ten okres wykonałem około 10.000 zdjęć i chciałbym podzielić się moimi uwagami związanymi z użytkowaniem wyżej wymienionego aparatu.

Jeśli ktoś miał w rękach choć raz Canona 350D, może wyobrazić sobie jak wykonany jest model 400D. Wszędzie króluje czarny plastik, brak jakichkolwiek gumowanych elementów, chociażby na uchwycie. Mimo to w małych dłoniach aparat trzyma się dość pewnie i nawet podłączenie amatorskiego zooma klasy 70 – 300 nie stanowi problemu. Co do trwałości plastiku nie mogę mieć zastrzeżeń, aparat upadł mi raz z wysokości metra na podłogę i obyło się bez żadnych uszkodzeń. Obudowa jest dobrze dopasowana i nie trzeszczy pod naciskiem.

Sterowaniu nie można by było nic zarzucić z jednym małym wyjątkiem. Canon wyposażył aparat tylko w jedno pokrętło, przez co korzystanie z trybu manualnego jest utrudnione. Tym samym pokrętłem zmieniamy czas ekspozycji – a po wciśnięciu i przytrzymaniu przycisku – przysłonę. Brakuje nieco krótszego np. 2 sekundowego samowyzwalacza. Jest tylko 10 sekundowy. Brak informacji o aktualnej czułości ISO w wizjerze jest również mocno denerwujący. Szkoda, że bracketing pozwala maksymalnie wykonać tylko trzy ujęcia. Menu jest przejrzyste i logicznie ułożone.

Użytkowanie aparatu nie dostarcza nam większych problemów. Aparat dość trafnie dobiera ekspozycje choć przy pomiarze wielosegmentowym czasem zdarza mu się lekko prześwietlić zdjęcie. Dobrym pomysłem jest powiązanie pomiaru światła z dowolnym punktem autofokusa. Największa bolączką jest jednak brak punktowego pomiaru światła, co trochę mnie dziwi, bo przecież zaawansowane hybrydy takiż pomiar posiadają. Dziewięciopunktowy autofokus poczyna sobie dość pewnie, choć w słabszych warunkach oświetleniowych zdarzy mu się pobłądzić. Rozczarowuje też nieco jego celność z obiektywami niezależnych producentów (sam jestem posiadaczem Sigmy 70 – 300 APO i wiele zdjęć nie nadawało się do druku właśnie przez Ľle ustawioną ostrość). Niestety, aby w pełni rozkoszować się szybkością i celnością autofokusa, zmuszeni jesteśmy do korzystania z Canonowej optyki najlepiej wyposażonej w napęd USM. Nie oznacza to, że autofokus jest zły. Do większości amatorskich zastosowań na pewno wystarczy z nawiązką. Zamiast mało skutecznego systemu czyszczenia matrycy wolałbym jej stabilizację. Pisząc o użytkowaniu chciałem zwrócić uwagę na jeszcze jeden problem. 400D znalazł wielu użytkowników wśród amatorów często korzystających z trybu AUTO. W trybie tym aparat domyślnie ustawia czułość na poziomie ISO 400 i nie można jej w żaden sposób zmienić. Jest to nieco dziwne i niezrozumiałe dla mnie, dlaczego w słoneczny dzień jestem skazany na tak wysoką czułość.

Balans bieli "czterysetki" w typowych sytuacjach radzi sobie bardzo dobrze i nie trzeba go korygować. Jednym wyjątkiem jest światło żarowe, rozkładające balans bieli na łopatki. Nawet po zastosowaniu dedykowanego trybu efekty dalej nie są zadowalające i jesteśmy skazani na ręczne korekty. Ułatwieniem dla nas może być 3 klatkowy bracketing z różnymi ustawieniami balansu bieli. Aparat robi jedną fotkę, a na karcie otrzymujemy 3 zdjęcia w różnych odcieniach. Kolor ludzkiej skóry oddawany jest bardzo poprawnie.

Głównym powodem, dla którego kupiłem Canona jest jego matryca. Jakość zdjęć jak na tę klasę sprzętu jest rewelacyjna. Zaryzykowałbym stwierdzenie, że zdjęcia mają lepszą jakość niż fotki wykonane Nikonem D80, który jest pozycjonowany nieco wyżej. Szum generowany przez matrycę do czułości ISO 400 jest praktycznie niezauważalny, powyżej również jest bardzo dobrze. Zdjęcia wykonane na najwyższym ISO bez żadnej obróbki mogą być drukowane w formacie pocztówki i wyglądają świetnie. Rozczarowuje nieco brak obecnego u konkurencji poziomu ISO 3200, zwłaszcza że aparat w ISO 1600 poczyna sobie dobrze i z pewnością z wyższa czułością nie byłoby większego problemu. Jeśli chodzi o zdjęcia zapisane w formacie RAW (*.CR2) szumy trzymane są na wodzy do czułości ISO 400, by przy ISO 1600 nieco przybrać na wartości. Biorąc jednak pod uwagę większe możliwości obróbki pliku RAW można w awaryjnych sytuacjach bez większych obaw stosować największą czułość i uzyskać zadowalające efekty.

Canona 400D mogę z całą odpowiedzialnością polecić wszystkim osobom zaczynającym swoją przygodę z fotografią. Na pewno nie będą rozczarowani. Również osoby z większym doświadczeniem będą zadowolone z potencjału jaki oferuje matryca Canona. Osoby chcące zmienić aparat kompaktowy na lustrzankę odczują ogromny skok szybkościowy aparatu w kwestii zdjęć seryjnych, gotowości do pracy i co najważniejsze szybkości autofokusa. Highly Recommended.

Imię i nazwiko lub nick:

Treść: